Atmosferde daima, en azından yaşam başladığından beri, bir miktar karbondioksit olmuştur ve bu karbondioksit, dünyayı ısıtacak miktarda güneş ışığını her zaman tutmuştur. Karbondioksit olmasaydı, dünyamız Mars'a benzeyebilirdi; o kadar soğuk olurdu ki yaşam olamazdı. Demek ki sera etkisi bir dereceye kadar iyi bir şey, hayat denen bitki sıcaklıkla büyür. Önemli olan şu: Ne kadar sıcak? Venüs'te atmosferin yüzde 97'si karbondioksitten oluşuyor. Buna bağlı olarak da kızılötesi ışınları, dünyanın atmosferine kıyasla bin kat daha etkili biçimde hapsedip gezegeni dünyadan 700 derece daha kızgın halde tutuyor. Dünyanın atmosferi çoğunlukla hidrojen ve oksijenden oluşuyor; şu anki karbondioksit oranı ise binde 35, yani yok gibi bir şey. İşte sera gazına dair endişeler de bu oranın binde 55'e, 60'a yükselmesine yönelik, ki bu çok büyük bir artış da değil. Lakin her şeyi olduğundan farklı kılmak için yeter de artar gibi görünüyor.
Sayfa 30Kitabı okudu
·
257 görüntüleme
Bu kitap 1989'da yazılmış. O zamandan bu zamana atmosferdeki karbondioksit değerleri: 1880 yılında yaklaşık 291 ppm iken, 2020 yılında bu değer %43 artarak 415 ppm değerine çıktı.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.