Bak
Hiçbir zaman huzuru bulamayacaksın. Şaka değil bu. Hayatın boyunca huzuru arayacaksın. Olmayacak. Ne kötü. Hayatın boyunca huzuru aradığını düşünsene. Olmayacak ki ama olmayacak. Hayatın boyunca birşeyleri aramak zorundasın. Hayatın boyunca bir şeyi arayacaksın, arayacağız. Hepimiz beraber arayacağız. Arayalım. Bir bok bulamayacağız, Ya şu dünyada huzuru kim bulmuş bana bir tanesini göstersene Bir tanesi desin ki ben huzuru buldum. Yok hayatın sonuna kadar elinden geleni yap Bir insanı mutlu etmek için herşeyi yap. Aklına gelebilecek herşeyi yap. Ne huzur bulabileceksin ne onu mutlu edebileceksin. Aralarında huzuru bulanlar varsada bir zahmet söylesinler dimi. Bizde bilelim. Huzur nerede, huzur kimde.
Şimdi diyorsun ya beni bırakıp gitti, Ya bırak gitsin. Gerçekten nereye kadar gidiyorsa gitsin. Kalınca ne oluyor ki yani. Kalıyor seni sevdiğini hissettiriyor ama yalan söylüyor. Kalmasın kardeşim kalmasın. Çeksin gitsin. Boşver, herşeyi boşver. Sen bu dünyaya acı çekmek için, birilerinin kahrını çekmek için ya ne bileyim. Birilerini hadi demek için gelmedin . Boşver neden gittiğini, boşver. Neden biliyor musun. Sevseydi, gitmezdi. Boşver o yüzden. Bırak istediği yerde kalsın
İnsanoğlu değer bilmiyor, gerçekten. Mesela gitmek. Neden gidiyorsun. Neden gidiyorsunu bırak, gitmek için mi geldin. Bunu çok ciddi anlamda soruyorum, O zaman gelmeseydiler. İnsanları üzmek hoşlarına mı gidiyor, gerçekten. Ciddi anlamda soruyorum. Hoşunuza mı gidiyor. Zevk mi alıyorsunuz bundan, demek istiyorum yüzlerine. Boş, harbi boş yani. Eğer saygı duymayacaklarsa, bizi sevmeyeceklerse ve canımızı yakacaklarsa gitsinler. “
·
185 görüntüleme
Zor ağlarım ben. Neden bilmem. Hatta tam tersi gülerim. Her trajedide bir komedi unsuru bulurum ve karikatürlerle beslenirim. Gülmek ağlamaktan daha kolay geliyor çünkü. Zamanla sizde çok düşünmeden düşünceli olacak, kahkaha atmayı beklemeden, gülümsemeyi öğrenecek, geleni kabul edecek ve gitmesini istediğine yol vereceksiniz. Kimseye hak ettiğinden fazlasını verip, sonunda kendinizi değersiz hissetmeyin, vefasıza vefa gösterip, sonrada “Yazıklar olsun!” demeyin, Onlar alır. Siz verirsiniz. Her gün kendinizden bir parça kaybedersiniz. Peki kendinize ne zaman zaman ayıracaksın? Bir yumurtadan yüzlerce farklı lezzet yaratmak lazım, değil mi ama? Gün aynı gün. Pazar aynı pazar. Ama sabahları omlet farklı olunca, benim içime bir umut dolar. Kendime sürpriz yapmazsam, kim yapacak? Kendimi şımartmazsam, kim şımartacak? Kendimi onaylamazsam, kim onaylayacak? İşte böyle başladım güne. Döktüğümüz her gözyaşı, gün gelir kahkaha olur, aşk olur, başarı olur, dostluk olur, hayat olur, buna eminim. Bildiklerini dinleyerek ve söyleyerek iyileşemezsin. Bildiklerini tecrübe etmeye cesaret etmelisin. Zamanın geçmesini isteyerek değil, zamanla geçeceğini bilerek gülümsersin. Kendi iç sesine güvenmelisin. Şimdi sor kendine, elinden geleni yaptın mı? Yüreğini hiç karartmayıp, sabırla engelleri aştın'mı? Nefreti, öfkeyi, intikamı unutup, sadece kendinle yarıştın'mı? İçin rahatsa, arkana yaslan ve bekle. Gün doğumuna az kaldı.
Teşekkür ederim ♡.
Gerçekten uzun zaman bu kadar doğru birşey okumamistim teşekkürler ☺️
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.