Hayatin her bir evresini ve hissiyatini algilayamadigi icin mutsuzdur insanoglu. Kendisini tanimadigi icindir aslinda hep bir mutluluk arayişi icinde olup yüregi elinde onu sevecek birinin dilenirce arayişindandir bütün kederi ve hüznü. İnsan sevilmezse eksik ve yarim hisseder herzaman bu ruhumuzun susuzluğunun ihtiyacini ancak bir başkasina ait