Uzak yorgunu yüreğini gözlerinin sınırında taşıyor, masadaki aynayı alırken uzattığı kollarının altından geçen ırmaklar, nereye gitse ardında hep üvey depremler bırakmış. Şimdi başında o eski hızını arayan rüzgarı ve denizlere kavuşmanın özlemiyle şaşırıyor nereye bakacağını. Kanayan bir yeri var!
Sayfa 12Kitabı okudu
·
103 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.