Tatsız olaylardan konuşmaktan ya da bunlara tanıklık etmekten ısrarla kaçınan insanlar vardır. Pis, iğrenç ve hoş olmayan şeylere karışmaktansa yaşamın parlak, hoş, tatlı ve uyuşturucu yanlarına bakmanın çok daha iyi olduğunu iddia ederler. Dünya bu öğretiyi savunan insanlarla doludur. Böyle bir tutumu benimseyen insanlar şu ya da bu biçimde zihinsel bir üstünlük sergilediklerini mi sanıyorlar, doğrusu bilemiyorum. Tek bildiğim, bu yolla, çağdaş toplumda hüküm süren kötülüğe cesaret aşıladıklarıdır.
Sayfa 11 - 12, Dost Kitabevi Yayınları, 1.Baskı, Şubat 2001
··
144 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.