Bizler niye mutsuzduk? Niye gülmezdik? Çocukken de suçluyduk... Hep alttan almayı, hep baş sallamayı, hep suçlanmayı, hep korkuyu öğrettiler bize. Niye başımız hep öndeydi? Niye her köşe başına bir ölüm anlamı verdik? Niye hep yumuşakbaşlı, hep suskun olduk? Bacaklarım sızlıyor artık. Eskisi gibi dayanamıyorum. Hep esiyormuş gibi her yanım rüzgarlar içinde...
··
278 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.