Vagon 1 ’in A kompartımanındaki adam sosyoloji profesörüydü. Öğrencilerine bireysel yeteneğin hiçbir işe yaramadığını öğretip duran biriydi. Bireysel çaba da yararsızdı ona göre. Bireysel vicdan işe yaramaz bir lükstü. Bireysel akıl, karakter, başarı gibi şeyler mümkün değildi. Her şey kollektif olarak elde edilirdi, önemli olan da insanlar değil,