"Bu ağaç bir başına duruyor bu dağda; insanlardan ve hayvanlardan daha yükseğe uzanmış.
Konuşmak isteseydi, kendisini anlayan hiç kimseyi bulamayacaktı: o kadar yükselmiş.
Şimdi bekliyor da bekliyor - neyi bekliyorki? Bulutların yatağına yakın oturuyor: belli ki ilk yıldırımı bekliyor."
Sayfa 37