Cennet... Huzur, düzen ve güzellikler içerisinde, melekler ve diğer tüm canlılar yaşamlarını sürdürdüğü yüce kat... Ve şüphesiz ilahi aşkın diyarı. Sonrasında Adem yaratılır... Tüm huzur ve düzen, İsrafil'in Sur'a üfleyeceği güne kadar rafa kalkmıştır. Sezgin KAYMAZ'ın bu romanı ile, dört büyük meleğe ve onların gözetimindeki minik! melekler sınıfına konuk oluyoruz. Mizahi bir dille "kibir" temasının vurgulandığı ve genel olarak ironik bir anlatıma sahip bu eserde, alışık olmadığınız bir "cennet" tasviri sizleri bekliyor :) "Utanmak, mahcup olmak, kendini eksikli gedikli hissetmek kibrin en soysuz, en hayasız hali değilse neydi? Kibir işte, başka hiçbir şey değil. Neden utanır bir kul? Utanma nedir, eğer ardında "ben bu hallere düşecek adam mıydım" sanrılanmaları yoksa? Eğer ardında "şunların gözünde daha yüce bir yerde olmam gerekirdi, olamadım, tüh, vah, yazıklar olsun" böbürü yoksa mahcup olmak nedir? Hele de kendini eksikli gedikli hissetmek? Eğer ardında "beni daha büyük görmelilerdi, ama gösteremedim" tafrası yoksa? Nedir? Kibirdir, evet."

NefhaSezgin Kaymaz · Kırmızı Kedi Yayınevi · 2019477 okunma

·

215 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

BAŞBİLEN KÜTÜPHANESİ