kestaneci değilim ben şairim
soluk kâğıtlara soluk veririm
bu ne kestaneciyi küçümsemek
ne de büyümsemek kendimi
neysek oyuz demek istiyorum
yani kimse kendine yontamaz kimseyi bilmem anlatabiliyor muyum
sen benden düşünebildiğince ırak ol
istersem getirir koyarım gözlerini
gök gürültüleriyle bir haziran sonu yağmurunda
penceremin önüne
ben şairim kızım
sen bana ne bakıyorsun
ben sana bakmıyorum ki dedi
hassiktir dedim
ve devam ettim şiirime
bugün gerçekleşmeyen buluşmamızın onbirinci günü devriyesi
duygularımla devriye geziyorum
kolay değil seni başka bir adama devrediyorum
ben artık yorum yapmıyorum
biliyorsun
ne diyordum
ha evet seni seviyorum
·
108 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.