Şükrü Erbaş bambaşka bir dünya benim için, şiirlerinde her duyguyu her olguyu barındıran şiir yürekli adam .. Boşuna sevmiyorum hüznüme dokunan kalemini ... Alıntıları yine farkında olmadan fazlasıyla paylaşmışım..
Yüreğime dokunan cümleleri paylaşmasam o cümleleri gücendirmiş hissine kapıldığımdan olsa gerek...
Aklımda kalan o kadar çok cumle var ki ..
"Yillar ki içinde binlerce düş ölüsü
Koparıp götürdü kimlerden neleri ... "syf22
Hepimizden bir çok şeyi alıp götürmedi mi zaman ? Yitirmedik mi çoğu şeyi bekledikçe hayal ettikçe ve yenilmedik mi zamanın yanılsamasına ? Öldürmedik yada öldürülmedi mi en çok düşünü kurduğumuz duygularımiź ? ?
"Hayatın yüreğime yıkılan yükü
Bedenim buğular içinde uçuk
İçmiyorum ki ..
Ağırlıklarımdan kurtuluyorum. " syf 53
" Bir adam tutmuş yüzünü uzun yağmurlara
Bir kadın kendi kuyularında ıslak ve hüzünlü
Söylüyorsa hâlâ incecik türküsünü
Sevgiye inandığından , sevgisiz olduğundandır. " syf 70
Daha nice cümle var içime işleyen. ..
"Ben şiir yazmazsam
Yitirir dilini içimdeki çocuk" diye geçiyordu bir kitabında....
Kalemin hic tükenmesin, içindeki çocuk sesini hiç yitirmesn..
Şükrü Erbaş