Kendini bir kenara bırakmak en önemli şeydir, ama başlangıçta bu imkansız görünür çünkü bir ego olarak sen, her zaman kendi favori kişin oldun. Dünyadaki favori kişin, kendinsin ve en çok kendin için çalışmayı seviyorsun. Fakat şimdi, başkalarının yararına çalışmak üzere kendimizi her reddedişimizde bir neşe yükseliyor. "Sen" ve "ben" arasındaki bu ayrılık bir şekilde azalmaya başladı. İlk başta, "ben" ve "diğerleri" idi, sonra "ben", "biz" haline geldi. En sonunda, bir idrak doğar: Biz tekiz. "Biz", "bana" ve son olarak da "ben" kaybolduğunda, içimizdeki bilge ortaya çıkar. Geriye sadece, teklik kavramının bile ötesinde olan bütünlük kalır.
Sayfa 45
··
255 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.