Aynı diğer Behrengi kitapları gibi çocuk kitabı görümünde bir toplum eleştirisi gibiydi. Bir tarafta Tahran’ın zengin kesimi, diğer tarafta da birçok zorlukla boğuşan yoksul kesimi. Bu derin uçurumun özellikle alttaki insanları günbegün dibe çekmesi de çok acı vericiydi. Aradaki uçurumun yalnızca rüyalarda kapanması da gerçekten çok üzücüydü. Ayrıca 79’daki İran Devrimi’nin öncesine dair de güzel bir örnekti bu kitap. Her ne kadar ekonomik olarak adaletsiz bir İran olsa da devrimden önceye kıyasla şüphesiz daha özgür bir ortamı vardı. Belki de Behrengi’nin devrimi görmemesi de iyi olmuştur bu bakımdan. Hoş yaşadığı dönemde de kıymetini bilen olmadı ya gerçi.