Söz Verici, Kalb de Alıcı Olunca...
Hz.Ali halifeliği zamanında Kûfe’de olduğu bir sırada hutbede minberdedir. Hutbe okurken adamın biri ayağa kalkar ve Hz.Ali’nin hutbesini bölerek;
“ Ey Mü’minlerin Emiri! Bana Mü’minlerin özelliklerinden bahset” der.
Hz.Ali Kur’an’da geçen müminlerin özelikleri ile ilgili ayetleri saymaya başlar. Hz.Ali her ayeti söyledikten sonra adam daha yok mu der. Hz.Ali de bir ayet daha okur. Adam daha yok mu, daha yok mu derken Hz.Ali yüzlerce ayet okumuştur. Böylece Hz.Ali Mü’minin süresindeki ayetlere gelir. O ayetlerdeki mü’minlerin özeliklerini sayarken adam birden yere yığılır. Bakarlar ki adam can vermiş. Halk Hz.Ali’ye hayretler içinde döner bakarlar. Hz.Ali şöyle buyurur:
“Söz verici, kalp de alıcı olunca sonuç budur.” 
