Düşün nasıl geçti yıllar: Çocukluğu
Biz henüz atamamışken içimizden
Nasıl yaptık o zoraki yolculuğu
Nasıl geçtik o fırtına denizden
Altımızda anaforlar dönerken, biz
Bir yaşamdır tutturmuştuk, biteviye
Alışmıştı bu akışa gözlerimiz
Korkudan dönüp bakamazdık geriye
Fakat yine de duyardık bir boşluğu
Sanki bilmediğimiz bir şey eksikti
Sayfa 574 - Geceyle Gündüz ArasındaKitabı okudu
·
129 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.