Merhaba kıymetli 1K'lılar!
Uzun bir aradan sonra tadıyla bir kitap okumak nasip oldu çok şükür. Hep başka işler güçler uğraşılar girince araya, sadece o huzur verici yüzlerine bakmakla yetiniyordum kitaplarımın. Neyse ki yeniden sahalardayız :)
KİTAP ADI: Rüzgârın Ardından
YAZAR ADI: Elif Veske Çetintaş
BENDE İZ BIRAKAN ALINTI: "İlim nefsimi azdırıyor, en azından bunu yeni yeni fark etmeye başladım. İnsanların övgüleri, yazdıklarımın beğenilmesi, öğrencilerimin hayranlık ifadeleri; öyle ki biliyor olmak, elimde olmadan da olsa tüm yaptığım ibadetleri gölgeliyor, olmaması gereken bir güven duygusu ki kibre kapılmaktan endişe ediyorum, korkuyorum. Ben korktukça insanlar üzerime geliyor. Bunu sana nasıl anlatayım bilmiyorum. Bilmek ya da yapmak bunların hepsi zahirde ve zahirdeki kemalat bir yere kadar kardeşim. İşte siz buna aldanıyorsunuz da beni bir şey olmuş zannediyorsunuz, batınımdaki cehaleti Allah cc biliyor. Eksiklik tam da orada ve görüyorum ki oradaki kemalat için tüm büyükler tasavvufu işaret ediyor."
Özellikle yukarıdaki alıntı ve Mevlana Halid-i Bağdadi Hz. ilginizi çekiyorsa e bir de tasavvufi roman okumak isterseniz, TAVSİYE EDERİM ;)