19. yüzyılda bir kız, komşu bir genci severse ele avuca sığmaz, aşkını belli etmek için ise gencin penceresinin önünü bir parça kuru ekmek, bir limon ve bir parça da kömür koyarmış. Bu bırakılan her eşyanın anlamı ise farklıdır. Delikanlı bunları görünce anlarmış ki komşu kızı onun aşkıyla kömür gibi yanmış, limon gibi sararmış ve ömrünün sonuna kadar onunla kuru ekmek yemeye bile razı...