248 sayfa olduğuna bakmayın bir çırpıda okunabilecek bir şiir kitabı.
Sayfaların çoğunda iki üç dizelik bir şiir var. Dizeler de bazen bir, bazen iki, çoğunlukla da üç dört kelimeden oluşuyor.
Bildiğiniz gibi şiirin pek de bir kalıplaşmış tanımı yok. Her şairin kendine has bir uslubü var.
Murathan Mungan'ın bu kitaptaki şiirleri de öyle. Kendine has. Bir yere koyamıyorsunuz. Okurken bazen bazı şiirler için dedim ki: "bunları ismi cismi olmayan birisi yazsa hiç kimse dönüpte bakmaz."
