Mutlaki yönetimlerde tahta yakın olan soylular efendinin tutkularını pohpohlayıp kaprislerine seve seve boyun eğerler. Gelgelelim halk kitlesi köleliğe razı gelmez, çoğunlukla zayıflıktan, alışkanlıktan veya cehaletten boyun eğer ona, kimi zaman da krallığa ya da krala duyduğu sevgiden. Kendi iradelerini prensin iradesine feda etmekten bir tür zevk ve gurur duyan be böylece bizzat itaatsin ortasında bir tür ruhsal bağımsızlık inşa eden halklar gördük. Bu halklarda yozlaşmadan çok sefalete rastlanır. Nitekim onaylamadığını yapmakla yaptığını onaylıyormuş gibi görünmek arasında büyük bir fark vardır. Birini zayıf insan yapar ama diğeri ancak bir uşaklık alışkanlığı olabilir.
Sayfa 57Kitabı okudu
·
18 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.