Babam gülümsese de gözlerinden üzüldüğünü anlayabiliyordum. Smears'larla yaşadığım hayattan her bahsettiğimde hep böyle görünüyordu. Acımanın da ötesinde bir şeydi bu. Alistair Grim, kaybettiğimiz onca zamandan kendini sorumlu tutuyordu ve söylediğim hiçbir şey bu durumu düzeltmeye yetmiyor gibiydi.
Sayfa 64Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.