“Sırasında tek başına, rahatsız olmadan oturup muhteşem umursamazlığıyla bilgelerin huzurunu kaçırmıştı - o umursamazlık bir kaleydi; yöntemler, oyunlar, kitaplar, öğrenilmiş teknikler ve diğer tüm mermiler kalenin duvarından geri gelip kıza zarar veremeden yere düşüyorlardı. Jean’ın içindeki garnizonu yerinden çıkartamadılar - kızın içindeki büyük kalp ve ruh, görevinin muhafızları ve bekçileriydiler.”
Sayfa 139Kitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.