Uzun zamandır kendimi Zaman Tanrısı Kronos gibi hissediyorum
Zira garip bir yüzyılda yaşıyoruz Sevgisizlerin sevgi dilendiği bir yüzyılda
Biraz yumuşatacak olursam
Paraya tapan
Vajinaya secde eden
Bavullarıyla ve tanrılarıyla gelip giden Çok mürit var bu yüzyılda
Zaman tarafından becerildiğimi
Ve olgunlaşıp yaşlandığımı hissetiğim günden beri
Kimin kimi becerdiği
Yahut kimin kimi sevdiği pek de umurumda değil açıkçası
Tanrılarıyla ve hikayeleriyle Hepsi birer mitolojik kahraman bana göre
Uzun zamandır sevgi dilenmedim kimseden Kimseye inanacak - olmadı tapacak kadar
Güzel bir yalanda duymadım bunlardan Nazımın yalanla kandırıyorlar dediği bir çağdayız
Romantiklerin mum ışığında sevişip terk ettiği
Realistlerin s.ktir çektiği bir çağdayız
Ve ben fazlasıyla realist Ve fazlasıyla küfürbazım bu yüzyılda
Çünkü hiç bir kadını mum ışığında kandırmadım
Hediyelerle alınıp satılan ilişkilerde başrol oynamadım
Flört adı altında yedek sevgilileri olmadim
Hayatında olmayanların resmimde olma çabaları
Hep küfrettiğim bir realizmdir bana göre
Tanrıdan vazgeçtiğim günden beri
Kullarından vazgeçmem inanın 3-5 dakikamı alıyor
Kendilerini Mitoloik bir kahraman
Yahut bir Yunan tanrısıymış gibi hissetmelerine de
Hiç ama hiç anlam veremiyorum
(Sırf bunlara inat Kronos gibi hissediyorum ya)
Islak bir romatizm sonrası
Bir fetüste can bulan Şiddetli sancılarla doğan
Bir boşluktan çıkan
Ve yaşamı sonunda bir boşluğa gömülen Bu tanrıların unuttuğu zama tanrılara
Ne beynimde
Ne kalbimde Ne de dünyamda
Asla ama asla yer veremiyorum
Anlıyorsun dimi Cupid ... ?
Mahir Deniz Ulaş
·
172 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.