Atılgan’ın “Aldana aldana bir gün onu bulacaktı.” cümlesinde durdum. O hep içimizde olan aradığımız kişiyi düşündüm. Belki onunla tanıştık ama uyanık değildik. Belki de bir türlü uyanmayan hislerimizle birbirimizi teğet geçtik. O sokaktan saparsamlar ya o dükkana girersemlerde hep o ihtimali düşündük. Ya şimdi oradaysa ya şimdi zamanıysa... Bütün ya ve yadalarda hep aradığımız kişi vardı ve hala var. O kimbilir neredeydi? Onu düşünürken içimde şu cümleler oluşuyor: Ben, ben konuşmak istemiyorum ki. Hatta düşünmeyi bile unutmak istiyorum. Orada onunla olmaktan mutluluk duymak, yüksek bir mutluluk duymayı istiyorum. Varlığına çekilirken içimde mutluluk, içimde sevinç, içimde arzular uyanmalı beni harekete geçirmeli. Daima uzayıp giden o mutluluk hareketleri ve sadece o... Aradığımız o kişiyi içimizde diri tutmaya çalışırken inanıyoruz bir gün bulacağımıza... Aylak Adam çok değerli ve okunması gereken bir kitap. Umarım sizler de keyifle okursunuz. Sağlıcakla kalın.

Aylak AdamYusuf Atılgan · Can Yayınları · 201960,2bin okunma

·

235 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

R.