Genelde okuyacağım kitapları önceden planlarım. Çoğunu çalışarak -mecburen-geçirmekte olduğum rutin hayatımda kitaplar için ayıracağım kısıtlı zaman içinde kişisel gelişimime katkıda bulunacak kitaplar seçmeye dikkat ederim. Okumayı sonradan keşfettiğimi de göz önünde bulunduracak olursak oldukça titiz davranmam gerektiği kesin. Ot dergisinde intihar eden bazı yazarlar ile alakalı bir metin okumuştum. İçlerinde Virginia Woolf da geçiyordu. O günün akşamında terhis olacak bir arkadaşım elime bu kitabı tutuşturdu. “Okudun mu” dedim, “Ben öyle feminist şeyler okumam” dedi. Kitabı neden askere getirdi bilemiyorum ama en azından kitap hakkında internetten birşeyler araştırmış olması bile takdire şayan. Neyse aldım tabi kitabı, teşekkür ettim. Virginia Woolf’un meşhur ‘bilinç akışı’ tekniğinin bol söz sanatlı, kelimelerin eğilip büküldüğü uzayıp kısaldığı dolambaçlı üslubuna uyum sağlamam zor olsa da bir süre sonra yazarın edebi kodlarını çözdüm ve kitabı keyifle okumayı sürdürdüm. Sevgili Virgina ablacığım. Kendine ait bir oda, evet. Bugünlerde 1+1 lerin kirası 2000den fazla. Asgar ücretle de geçinmek zor. İyi diyorsun hoş diyorsun da kadınlarımız da erkeklerimiz de çalışmaktan fırsat bulup da yazamıyor. Kadınlarımız bugün -en azından batı toplumunda- eskisine göre daha çok haklar elde ettiği kesin. Ama yazıyorlar mı? Batıdaki Julianın kendine ait bir odası, hatta kendine ait dubleks evi, üstüne Land Rover otomobili var. Ama yazmıyor. Hoş, zaten yazsa o eve ve arabayı alamaz. Doğudaki Hatice yazmaya cesaret edebilir mi bilemem. Etse dahi kendine ait bir odası yok. Gerçeklik peşinde koşmayan, senin tabirinle gözündeki kataraktı aldırmadan yaşayan bir nesil var. Askerde feminist hareketin incilini okuyarak tarihe geçtim sanırım. Kendime ait odama geçene kadar erler koğuşundayım. İyi okumalar

Kendine Ait Bir OdaVirginia Woolf · Aspendos Yayıncılık · 201837,8bin okunma

·

73 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Okan Öz