Beni yer yer zorlayan ,bazen sıkan ,bazen de düşündüren bir kitap…hikâye oldukça ilginç…despot bir ailede yetişen 2 zıt karakterde kızkardeş,Melda ve Feda..Feda adının özelliğini taşıyıp bu hayatta en büyük ve en güç fedakârlıkları yapanlar hep kendinden vazgeçen ve içindeki suçluluk duygusuyla yıllarca savaşıp o duyguyla ölen kadın..Melda ise ailenin gözbebeği ama aynı zamanda o aileyi en çok hüsrana uğratan dikbaşlı kadın …kitabın genelinde suçluluk duygusu baş gösteriyor ve tüm hikayeyi bunu takip ederek okuyoruz…aslında bu kitapta aile neyse çocuklar da onun aynası ,yansıması oluyor kavramını çok tarttım zihnimde …ve aynı zamanda bazen bizim görmezden geldiğimiz insanlar aslında bizi en çok seven bize en çok değer veren taraf oluyor ,bunu da Feda nın sevgili eşinde fazlasıyla gördüm…uzun ve yorucu bir hikâye oldu benim için ,çünkü zaman algısını takip etmek zor olmuş yazarken parça parça okunmak zorunda bölümler ..ama her şeye rağmen keyifli bir kitaptı,en çok da ânı yaşamanın ne kıymetli olduğunu gördüm…herkese keyifli okumalar diliyorum…