“O yazdıkça yazası geliyor o anlattıkça anlatası o güldükçe gülesi geliyor. O, aptal sırıtmayı ne kadar reddetse de “korkarım hâlâ buradayım,” diye varlığını ispatlamak için bir kendini onun gözüne sokmadığı kalıyor. Hatta çoğu kez öyle bir ustalıkla yapıyor ki bunu kendisinin değil o sırıtışın gerçekliğine kapılıyor gibi geliyor. Tamamıyla tutunsa dümenini bırakmış bir kaptan kadar teslim olacak fırtınaya. Birçok şeyin farkında oluşu o gülümsemenin güzelliğinden uyandırıyor onu. Uyandırmak zorunda. Hayat artık bir gülümseme kadar basit ve en önemlisi içten değil maalesef. Farkında oluşuna, içeriği küfürlerden oluşan bir ansiklopedi yazabilir ama maalesef elinden o gülümsemeye inanmak gelmez bir türlü. Büyümek çocukluğu öldürüyor evet ama ya büyükler bir çocuğun çocukluğunu öldürmüşse? Hiç çocuk olamamış biri hayal nedir bilir mi? Biri çıkıp ona bunu anlatabilir mi?”
14/12/2021
02:13