Tolstoy’un anlam arayışını anlatan bu kitapta zaman zaman sevinç ve hüzün hakim olurken Tolstoy gerçekten de itiraflarıyla kötü bir yaşamın anlamsızlığını ifade ediyor.
En önemlisi de inancı derinlikli ve doğal insan kaygılarıyla sorguluyor olması. Bu yönüyle çok içten. Bu zor anlam arayışı sürecinde ruhsal inişler ve çıkışlar her seferinde sancılı bir cevaba ve o cevaplar da başka bir kapıya götürüyor. Böylelikle ortaya eksantrik bir eser çıkıyor.
Elimdeki yayının çevirisini beğenmesemde kitap anlaşılırdı.
