Tantal
Tantal (Tantalos):
Tanrılar Tanrısı Zeus’un piçi, Kadîm Yunan'ın ünlü kitaplarına göre... Ve muhteşem bir ülkede hükümdar. Hazret Tanrılar bezminin mahremi imiş. Bir akşam fanilere tattırmak için ölmezler sofrasından nektar mı aşırmış, ambruvaz mı? Bilen yok. Babasının itini çaldı, diyenler de var. Ölümsüzlerin sırlarını fâşetti, diyenler de var. Bilinen şu ki, Zeus cenapları fena hâlde öfkelenip merkumu cehenneme yollamış. İş bu kadarla bitse iyi. Zebaniler Zeuszâdeyi bir gölün ortasına götürüp oradaki bir ağaca sımsıkı bağlamışlar. Sular serin, sular dilber. Ve zavallı Tantal susuz mu susuz, ama dudakları uzadıkça göl çekilir. Ağaç meyvelerle yüklü, altın meyvelerle. Ama Tantal'ın elleri uzandıkça bir rüzgâr bulutlara kadar yükseltir dalları. Ve bu işkence kıyamete kadar sürer.
Zavallı Tantal Batı dillerinin ortak kelimelerinden biri olmuştur: Elde edemeyeceği şeyi veya şeyleri isteyen; varlık içinde yokluk çeken kimse.
Tantal işkencesi de şu mânâda kullanılır: Eli altındaki nimetlere erişemeyen veya arzuları tam gerçekleşmek üzereyken beklenmedik engeller yüzünden gerçekleşmeyenlerin durumu.
Sayfa 333-334
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.