Nermin Yıldırım'ın okuduğum ikinci kitabı oldu bu eser. İlk okuduğum eseri olan Dokunmadan ile bu kadar fazla benzerlik içermesi beni açıkçası rahatsız etti. Karakterlerin düşünceleri ekseninde bir benzerlik söz konusu olduğu için yazar acaba kendine bir şey katmıyor mu? bu kadar saplantılı mı? gibi düşünceler oluştu. Velhasıl kelam beni sona ulaşıma konusunda zorlayan bir kitap oldu. Açıkçası sevemedim ama nefret de etmedim. Nötr kalacağım sanırım bu kitaba
