Sabahleyin saat onda
delikanlı unuttu .
Kırık kanatlar, bez çiçeklerle
doldu kalbi.
Gördü bir tek sözcüğün
kaldığını ağzında.
Eldivenlerini çıkarınca, incecik
bir kül döküldü ellerinden .
Bir kule gördü balkondan.
Bir balkon hissetti kendini, bir kule.
Gördü, kuşkusuz, durmuş saatin
nasıl baktığını kutudan.
Gördü sessizce uzandığını gölgesinin
beyaz ipek divana.
V e delikanlı, dimdik, geometrik,
kırdı aynayı bir baltayla.
Kırınca , kocaman bir gölge fıskiyesi
kapladı hayal odasını.
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.