Gönderi
Hiçsizlik, bulantı ve boşluk benim içimdeki bir düşünce olarak yaşayıp gidecek. Bazen bir şiirde konuşacağız onunla, bazen bir fotoğrafta. Zaman zaman çok konuşacak zaman zaman sadece his olabilecek. Bulantı kitabında konuştuk bu defa. Bu kitabın dibe çektiği söylenirdi. Oraların yerlisi olduğumdan cenin pozisyonunda hayatı sorgulamaktan daha ağır değildi benim için. Kendimi bir kitabın sayfasında okuma imkanı verdi bana. Hatta benden daha şanslı olduğunu düşündüm. Başını alıp gidebilirdi ve gidiyordu. Hiçlikle öylece kalmıyordu. Bu onun aşkın bir iradanin gücüne teslim olmadan çözebileceği bir şey değildi. Kavgalarıyla, sancılarıyla yaşamayı öğrenir insan. Yazmak bu süreçte en büyük hediye. Hiçlik, zihnimizde bir düşünce olarak kalacak ama hayatımız tam ortasına nasıl oturur soruna cevabı bu romanda bulabiliyoruz. Bulantı eseri bir doğum olsa gerek. Ortaya koca bir hiçlik çıkmış. Zaten bu kadar vardan geriye ne kalırdı ki? Dünya biraz böyle bir yer.
·
81 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.