Yazarın İlk okuduğum kitabı olmamakla beraber, onu tanımak, anlamak, çözümlemek niyetleriyle okuduğum tabiri caizse alıcı gözüyle baktığım ilk kitabı olmuştur. Burdan en samimi duygularla Balzac’a seslenmek ve bu müthiş eseri coşkunlukla herkese tavsiye etmek istiyorum. Balzac seni seviyorum! Artık gerçekten seviyorum, artık diyorum çünkü itiraf edeyim ki başlarda yalnızca Marcel Prost sevdiği için, “Kayıp Zamanın İzinde” serisi boyunca adını defalarca kez onun ağzından duyduğum için sevmiştim. O sevdiyse vardır bir bildiği demiştim.. Ha bide günde 20 fincan kahve içtiğin için. Lakin yazdıklarını okumak şerefine eriştiğim, hiç olmazsa eserlerin aracılığıyla yarattığın dünyada seni biraz olsun tanımış olduğumu düşündüğüm için büyükçe seviyorum şimdi. Karakter analizlerine, çatı katındaki yoksul masandan yalnızca geceleri izlediğin bu İnsanlığın Komedyasını, tüyler ürpertici şekilde bana sanki Vaquer pansiyonun bir pansiyoneriymişim gibi hissettiren büyük kalemine tarifsiz bir saygı duyuyorum. Kitap boyunca işlenen her duygunun sahiciliği, tutkuların derinliği de misliyle artırıyor hayranlığımı. Zweig, Üç Usta kitabında bahsetmiş senden “Balzac’ın karakterleri tutkuludur” demiş, ne kadar haklı. Bir taraftan bu kitabın her satırında ezildim, gözyaşları içinde ellerimle ceplerimde kefen parası bile aradım diğer taraftan, Rastignac ve Goriot baba ile bir parçada olsa hala yaşadığını haber verdiğin insanlığa sarıldım sıkı sıkı. Uzun lafın kısası bende tutkulu bir tesir bıraktın. Ben Napoleon’ un kılıcını pek sevmem ama senin kaleminin şüphesiz daha büyük fetihler yaptığını, yapacağını biliyorum artık. Bir okurun, bu gece yatağa yaşadığımız dünyanın kıyısındaki asıl gerçekliği, senin sayende duyumsayarak, birazda acı çekerek girecek. ! Saygılar

Goriot BabaHonore de Balzac · Can Yayınları · 201714,8bin okunma

·

2.877 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Asya Önal