Süfyan-ı Sevrî bir gece sabaha kadar ağladı. Sabahleyin ona "Tüm bunlar günah korkusundan mı?" dediler.
Yerden bir saman çöpü aldı ve "Günahlar bundan da basit. Ben sadece kötü ölümle ölme korkumdan ağlıyorum" dedi.
-Bu son derece müthiş bir anlayış...
O kişinin, işlediği günahların onu ölüm esnasında rezil ederek güzel ölümüne engel olmalarından korkması!