Bir Alman atasözü, "Kent havası özgür kılar" (Die Stadluft macht frei) der. Bu gerçek, her yerde geçerliydi. Özgürlük, eskiden beri ayrıcalıklı bir sınıfın tekelindeydi. Kentler aracılığıyla, bir kez daha yurttaşın doğal bir niteliği olarak toplumda yerini almıştı.