Serinin dördüncü kitabı bir önceki kitaptan sonra o kadar sönük kaldı ki hiçbir şekilde beklentimi karşılayamadı. Bunu çok üzülerek söylüyorum çünkü Yeşilin Kızı Anne en sevdiğim ve her zaman önerdiğim serilerden birisi. İkinci kitabı da biraz durgundu ama yine de bir şekilde zevk alınıyordu. Kitabı okurken Goodreads'e şöyle bir bakmıştım ve birisi kitap boyunca Anne'in insanlar istese de istemese de işlerine karıştığını ve onlara tavsiye verdiğini okuyoruz demişti. Bu da okuma hevesimi biraz azaltmış olabilir. Yine okuduğum yorumlardan birinde kitabın sonradan yazıldığı ve seriye kronolojik olarak eklendiği söylenmiş. Bu kadar sönük bir hikaye ve önceki kitaplardan kopuk olan anlatım bundan kaynaklı olabilir. Konusuna gelirsek Anne'in evinden uzakta bir yerde yanlış hatırlamıyorsam bir okulda müdirelik yaptığı 3 senelik zaman diliminde ne olmuş ne bitmiş okuyoruz. Kitap genellikle Anne'in ağzından Gilbert'a yazılmış mektuplar halinde ya da etrafındaki insanlarla olan diyalogları şeklinde yazılmış. Serinin dördüncü kitabında artık çok fazla tekrara düşüldüğünü fark ediyorum. Anne hep mutlu, umutlu ortada bir sorun olunca hemen çözüyor ve herkes onu çok seviyor. Anne Green Gables'ta olmadığı gibi oradaki insanları da tamamen unutmuş gibi. En yakın arkadaşı olan Diana'dan bile sadece bir kez bahsetmiş. Kitapta yeni tanıtılan karakterleri de pek sevemedim. Genel olarak okuyayım da bitsin modunda okudum ve önceki kitapların etkisiyle büyük beklenti ile başlayıp hayal kırıklığına uğradım diyebilirim. Yine de seriyi bırakmak gibi bir düşüncem yok.

Yeşilin Kızı Anne - Rüzgarlı KavaklarL. M. Montgomery · Koridor Yayıncılık · 20213,124 okunma

·

706 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sıla Sinem Demirhan