Gelgelelim, yüzünü bile görmediğim, hiç tanımadığım genç birinin ölümünü duyunca, kendin hâlâ yaşadığım için, hem bir suçluluk duygusuna kapılır, ben de çok üzülürüm. Ortada korkunç bir haksızlık vardır çünkü. Yaşayabileceklerini yaşayamadan, yapabileceklerini yapamadan, dünyadan göçüp gitmiştir o insan. işte bu haksızlığa karşı duyduğum isyan huzundenz çok küçükken tanrıtanımaz oldum. Hele çocukları, adını bile bilmediğim çocukların ölümünü duyunca, perişan olurum. Yüzünü duvara çevirip ölmek gelir içimden.