Ebru: kitapları vardı yeni yeni pırıl pırıl dolu dolu kitaplar çize çize okurlardı sayfalarını artık çizmek için ne kitap ne kalem ne de elleri nişanlıydılar çatıda bir çift kumru gibi yakışırlardı birbirlerine çiçekle yaprak gibi bütünlerlerdi birbirlerini artık o şarkı söylenmeyecek o bahçelerde evliydiler geceleri dostlarına giderlerdi kolkola bakkala manava çıkarlardı birlikte çocukları tırmanırdı omuzlarına bol güneşli ucuz bir evdi aradıkları artık evlerinden çıkmayacaklar

kitapları vardı yeni yeni pırıl pırıl dolu dolu kitaplar çize çize okurlardı sayfalarını artık çizmek için ne kitap ne kalem ne de elleri nişanlıydılar çatıda bir çift kumru gibi yakışırlardı birbirlerine çiçekle yaprak gibi bütünlerlerdi birbirlerini artık o şarkı söylenmeyecek o bahçelerde evliydiler geceleri dostlarına giderlerdi kolkola bakkala manava çıkarlardı birlikte çocukları tırmanırdı omuzlarına bol güneşli ucuz bir evdi aradıkları artık evlerinden çıkmayacaklar

Sayfa 100 - Arkalarından | Kitaplarımız, kalemlerimiz, ellerimiz duruyor yerli yerinde. İnadına söylüyoruz dilimizden hiç düşmeyen umut şarkılarını. Ve başkaldırarak çıkıyoruz evimizden. Caddelere, sokaklara, alanlara taşıyoruz.Kitabı okudu

Kelepçemin Karasında Bir Ak Güvercin Hasan Hüseyin Korkmazgil

··

701 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ebru