İnsan evladı hayatının belli duraklarında varoluş öyküsünün başladığı yere dönme, orada kendine bir hayat alanı bulma ihtiyacı hissedebilir. Bu da değilse, o yerde yaşadıklarını yeniden yaşama hissi benliğini sarsın isteyebilir. Kahramanımız da aynı istektedir. Yazarak yüzleşmek, bir bakıma yazarak o olağanüstü gecenin etkisinden kurtulma ihtiyacındadır. Dünyadan ziyade kendi kafasının içinde yaşamaktadır. Hayata tutkuyla bağlı olduğu nokta esasen hayattan kaçış alanıdır. Yaşamıyor, asla yaşamıyor, ruh hâlinde hayata dair bir eylem taşımıyor; yaşamanın belirtilerini gösteriyor sadece. Hayatla arasına saydam bir duvar örmüş. Her şeyin farkında, herkesi görebiliyor baktığı saydam duvarın gerisinden fakat hiç kimseyle ve hiçbir şeyle ilişkide değil. Dokunamıyor, izliyor gözlerinin önündeki durağanlığı, hareketi, var oluşu. Her ne kadar yaşamıyor, sadece yaşama belirtisi gösteriyor olsa da kahramanımızın da aklından çıkmayan bir tarih vardır: 7 Haziran 1913, Olağanüstü Bir Gece’yi hatırlamak istediği bir zaman dilimi. Kahramanımız kendi varlığı karşısında, kendine rağmen dehşete düşmüş bir kimlik taşımaktadır. İrade kontrolünden uzaklaşıp kendine yabancı kalan bir görüntü çizer. İçinde bulunduğu sosyal sınıfın insanlarıyla haşır neşir oldukça kimliğiyle yüzleşir. “Ben sizden değilim,” der içten içe. Bunca ölü hâl, bunca yaşama belirtileri arasında çevresine karşı donuk, kendine karşı kayıtsız ruh hâli onu kuşatır. Bu kuşatmanın etkisiyle kahramanımız şok etkisine maruz kalır. Yaptığı hırsızlık ona ilkin neredeyse tiksinti duygusu verirken sonrasında bu hırsızlıktan aslında haz aldığını fark eder. Öyle bir farkındalık yaşar ki, kişisel tarihinde önemli bir aşamanın temsilidir bu. Tabiri caizse yine atıştırmalık ve tadında bir kitap.Genel anlamda fena değildi tavsiye ederim.

Olağanüstü Bir GeceStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023143,5bin okunma

··

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.