Gönderi

Günaydın û RojBaş Cümle Cihan!
Pak etekli gelin olan âlem, Düğünü sevgiyle gülrengine çevirince. Karanlığı aydınlıkla kaldırınca. Karanlık gibi gamları da yok etti. Yedinci günün seher vaktinde, Sanırdın ki ateş yetişti yağa. Muradın yaklaşma ateşinin verdiği sıcaklık, Âşıkların teninden duman kaldırdı. Ateş ve rüzgârın özel birleşmesi. Elbette berbat eder adamı. Bu aşk ve sevgi gönül arkadaşı olunca, Canı ve gönlü bahşiş verecekler. Ayrılık sabrı yakmıştı. İkisi de o yangından ve kavuşma hasretinden yanmıştı.
·
465 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.