Gönderi
Bazı kitaplar sizi üzer, üzmekten ziyade içinize oturur, ağır gelir. Kitabı nasıl anlatmaya başlayacağımı bilemiyorum. Okurken içime gelip bir acı yerleşmişti zaten kitabı bitirdikten sonra, o acı yüreğime ve boğazıma oturdu..
Kitabı okurken durup durup derin nefesler alıp verdiğim zamanlar oldu, insan okudukça okumak istiyor o acıyı onlarlar birlikte hissetmek istiyor, ama bu acılarla dolu diye kaldırıp bırakamıyorsunuz bilakis kitap sizi içine içine çekiyor siz fark etmesenizde.
Bir insan kendini nasıl bir yere ait hissetmez hatta dünyaya dahi, bunu satırların arasında çok güzel hissedebiliyorsunuz.
Size değer vermeyen ailenizin sizin elinize nasıl kalışını, çocuktan itibaren acıyı bilmeyi ve hissetmeyi nasıl öğreniyor sizde hissediyorsunuz.
Umut, nasıl sevgi içinde el bebek gül bebek büyütülmüşse ve annesi vefat ettikten sonra hayatı bambaşka olmuşsa..
Sanem de o kadar çok acı içinde büyümüş ki, insanı en çok da bunu çocukluktan itibaren hissetmesi ve öğrenmesi üzüyor.
Tamamen tesadüf eseri karşılaşıp, birbirlerinde bilmedikleri ve anlamadıkları duyguları öğrenip hissetmeleri ve yaşamaları, birbirlerinden önceki hayatları ve sonraki hayatlarının nasıl olduğunu okuyarak öğreniyoruz.
Upuzun bir süre etkisinde kalacağım ve ne zaman aklıma gelse derin bir iç çekeceğim kesin.
Dram okumaya hazır olduğunuz bir zaman diliminde okumaya hazır olun, sizi de etkileyecek ve birçok hissi onlarla beraber sizde hissedeceksiniz.
·
192 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.