Cehennem'e yapılan atıfların yanı sıra, ateşin birtakım olumlu özellikleri de vardır. Ateş, özel konumunu Sina dağında yanan çalıdaki ilâhi tecelliyle kazanmıştır. Bu ateş, yararlı bir ateşti; sonraki şairler, gerçekten de bir alev gibi gözüken kırmızı renkli laleyi, kutsal dağdaki ateşe benzetmek temayülünde olmuşlardır.
Ateşin ilâhi yönünün başka bir ifadesi ise, “ateşteki demir” diye sıklıkla kullanılan teşbihtir. “Ateşteki demir”, gerek Hristiyan ve gerekse Hint geleneklerinde bilinen bir semboldür. Mevlânâ, şehit sufi Hallac'ın (öl. 922) “Ene'l-Hak (Ben Hakkım)” sözünü, onu ateşteki bir demire benzeterek açıklar: Kızgın demir, “Ben ateşim” diye haykırır, bununla birlikte onun özü ateş değil, demirdir (M II, 1347). Çünkü yaratılışın maddi ve fiziksel yönü devam ettiği sürece, Tanrı ile insan arasında mutlak birliğin gerçekleşmesi asla mümkün değildir.
Sayfa 40Kitabı okudu
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.