Fatma Bayram hanımın kendi hikayesini dinleyeceğimiz bir eser. Hayatta büründüğü rolleri, karşılaştığı hadiseleri bazen eleştirerek bazende esprili bir şekilde aktarıyor. Satırlar arası açtığı parantezlerde yanlış anlaşılmamak derdi taşıyan bir vaize olduğunu hissettiriyor ama kitabın sonralarına doğru okuduğum bir metnini (Robadan elbise başlıklı yazısı) gerçekten üzülerek okudum. Bunu şöyle bir benzetme ile anlatayım bir avuç fındık yiyorsunuz tatlı ve lezzetli sonra bir acı kurtlu bir fındık araya karışmış yediğiniz tüm tatlı fındıkları unutturuyor.
