Agni'nin bulunduğu yer açısından üç özelliği vardır. Agni hem yerde (Lirimurdhan), hem havada (nıadhayama) ve hem de gökte (uttama) olabilirdi. Bu nitelikler onun her yerde hazır ve
nazır olma özelliğine atıf yapar.
Menşe açısından bakıldığında şüphe yok ki, Agni, Hind-Avrupalıların Hindistan'a girişinden önce ibadet edilen bir tanrıydı. Agni kelimesi bugün pek çok Hind Avrupa dilinde yaşamaktadır. Litvanyaca'da " ugnis", Slavca'da "ogni" ve İngilizcede " ignate" (Tutuşturmak) formuyla hala mevcuttur. Bu miras da bu tanrının bir zamanlar Hind-Avrupalılarca geniş olarak saygı gördüğüne delalet eder.
Agni muhtemelen enerji verici ısı ya da ateşin kişileştirilmiş haliydi. Enerji üreten her şey ısı yaydığı, ısı yayan her şeyin de enerji ürettiği imajı veya bilgisi tüm eski kültürlerde mevcut olmuştur. Ateşin veya ısının, yakıcı-koruyucu ve faydalı özelliklerinden dolayı tanrılaştırılmış olduğu tezi doğru değildir. Agni daha ziyade herşeye canlılık veren ısı ve enerjinin dini sıfata büründürülmüş halidir. Böylece Agni hayat prensibi olmuştur. O herşeyin arkasındaki yaşatıcı prensiptir.
Sayfa 53 - pdfKitabı okudu
·
103 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.