Düştüğüm yerde kalırdım eskiden,
Kimseye değil, kendime küserdim.
Göz açıp kaparken büyüdü bak çocuklar,
Ağlamıyorlar artık kanayınca dizleri.
Yaralar da büyürmüş, büyüyen bir yüreklerle…
Hayallerimi alaca kuşun kanadına düğümlerken,
Gökyüzüne “düşlerimin ülkesi” demiştim ben…
Gelişinle Bir parça gider mi bu yalnızlık
Bana sorarsan, Onu da bilmem…
·
57 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.