...
ufuk yerine burnumun ucuna bakmaktan...
her aydınlığı yangın sandım söndürmeye çalıştıkça yandım doğru çizmeye uğraştım eğri cetvelimle...
has olamadım hamdım .
meğer hakikat...görünmeyenin bağrında giz imiş
insanlığa mum olmak,
yakmaktan öte yanmak, en büyük koz imiş .
kibir dağımın sisinden...
haddimi hududumu hiç bilemedim
hep ben