Kül Bahçe
Sen bilirsin beni
Küçükken de böyleydim
Anlatamazdım içimde birikenleri
Şimdi elimde kalem yazıyorum
Birikiyor söylemekten kaçındıklarım
Önüne geçmeliyim bu çocukluğun
Büyümeliyim belki....
Kalem kırılınca söz gider mi hiç
Azizem gider de aşk biter mi
Gözyaşları anlatmaya yeter mi
Yine çocuk gibi konuşuyorum,
Önüne geçmeliyim bu çocukluğun
Büyümeliyim belki....
Sönük bir kül bahçesi buralar
Gözlerim yolların yorgun bekçisi
Yüreğim vuslatın arsız dilencisi
Anla büyümeyeceğim
Önüne geçemiyorum bu çocukluğun
Bilmelisin belki...
Sayfa 53
·
44 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.