!!!
Sahabilerden biri Cahiliyet Devri'ne ait bir hatırasını anlatıyor:
Küçük bir kızım vardı. Malumunuz ki o devirde Araplar kızlarını diri diri gömerlerdi. Ben de Öz kızımı kendi ellerimle gömdüm.
O zaman bir çığlık işittim: "baba!"
Fakat gömmekte de devam ettim.
Bunları anlatan birdenbire sustu. Zira, Allah Resûlü Kerem ve merhametinden dolayı ağlıyordu.
Kâinatta bundan daha dokunaklı bir levha Hayal edilebiliyor musunuz?