Demirdağlı
“Duyar mısın şu sessizliği?” Ayaklarının altında ezilen karın sesine karışan Davud Usta’nın sesiydi.
“Sessizlik duyulur mu ola ki? Ses yoksa neyi duyayım be adam.”
“Onu derim ben de. Hiç ses yok, ayağımızla ezdiğimiz kardan başka. Bütün sesleri yutuyor gökten akan rahmet. Hele bak, her yer nasıl da ak, nasıl da aydınlık. Her kötülüğü, her çirkinliği nasıl da örter. Sesleri de pinhan eder.”
EdebiyatistKitabı okudu
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.