Çocukluğuma damga vuran, gençliğimi şekillendiren kitap diyebilirim. Bugün düşünmek eylemine tapan bir insancıksam bunun sebebi bu kitabı çok sevmemdir. İçerisinde Da Vinci'nin Son Akşam Yemeği tablosunu yaparken yaşadığı bir hikâye var ve geçtiğimiz hafta derste bu tabloyu işliyorken hocamız bu hikâyeye girdi. Aklıma bu kitapta seneler önce bu hikâyeyi dinlediğim geldi ve dersten kopup hüzünlere daldım. Hâlâ ara sıra açıp zaten birkaç sayfa kaplayan o öyküleri okurum ama bir gün en baştan başlayıp tekrar okuyacağım mutlaka.
