“Ezilenler” ölümsüz bir eser, üzerine çokça inceleme yapılmıştır. Kitabın son sayfasında Cemal Süreya aklıma geldi.. Bilenler bilir, Süreya, Doğan Hızlan’ın
bir programında "1944 yılında Dostoyevski’yi okudum. O gün bugün huzurum yoktur." demişti, galiba bugün ben de aynı noktadayım!
Kitabı bitirdiğinizde içinizin üzüldüğünü, kalbinizin ezildiğini hissedeceksiniz..